Strijd om gerechtigheid: hoe Nederlandse vakbonden staan ​​voor chroom VI-slachtoffers

2021-12-13 08:01:10 By : Ms. Amy Zhu

Groenhuis is de toonaangevende aanbieder van kwalitatief Nederlands nieuws in het Engels voor een internationaal publiek.

Weer een schandaal bij het ministerie van Defensie, meende Anne-Marie Snels, leider van de AFMP (Algemene Federatie van Militair en Civiel Personeel), een militaire vakbond. Jaargang 2014. Medewerkers van het Ministerie van Defensie ontdekten het kankerverwekkende chroom VI tijdens hun werk in NAVO-onderhoudsfaciliteiten. Bij het schuren, slijpen en lassen op Amerikaanse apparatuur kwam het giftige metaal vrij, dat vanwege zijn anticorrosieve eigenschappen al tientallen jaren wordt gebruikt in de verf- en staalindustrie. De overgrote meerderheid van deze arbeiders werd ziek en stierf.

"We hebben meteen opgeroepen tot een onafhankelijk gezamenlijk onderzoek [verdediging] De minister zei: "Onafhankelijke medische onderzoeken van slachtoffers en herstel van grieven van ziek personeel mogen niet onberoerd blijven." Binnen enkele maanden een 'uitkeringsregeling' (gedeeltelijke vergoeding voor niet formeel erkennen van misdaad of dienstplicht) en flexwerkers (minimaal een jaar) in specifieke functies is overeengekomen, waarbij alle (ex-)medewerkers (inclusief het uitzendbureau) een tijdelijk voorschot krijgen van € 3.000 tot 15.000. En specifieke gezondheidsproblemen hebben veroorzaakt. resultaten van het onderzoek zullen worden gevolgd door een solide financiële afwikkeling.

Het proces duurde meer dan drie jaar. Het gezamenlijke team werkte nauw samen met het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) en enkele experts. Volgens Snells, teamleden:

“Het proces was gewetensvol. Ik moet mensen vinden die de dienst lang geleden hebben verlaten. We hielden bijeenkomsten om vragen van medewerkers te verzamelen en op basis daarvan hebben we allerlei subcommissies ingesteld.

“Oorzaak en gevolg moeten worden vastgesteld tussen bepaalde ziekten en blootstelling. De expertise op dit gebied was minimaal. Niet in Nederland, niet in Europa. Dat maakte het onderzoek zeer waardevol.

In juni 2018 publiceerde het panel een lijst met medische aandoeningen die door chroom kunnen worden veroorzaakt: longkanker, rhinitis, contactdermatitis, allergisch astma en rhinitis, en chronische obstructieve longziekte (COPD). Kanker van het strottenhoofd werd later aan de lijst toegevoegd. Het team zal ex-werknemers of hun families monitoren voor € 5.000 en 40.000 (meer voor grondstoffen), alle getroffen werknemers monitoren, gezondheids- en veiligheidsmaatregelen verbeteren en twee vervolgstudies, één over blootstelling aan chroom VI. Het zal tegen december 2020 in alle strijdkrachten voltooid zijn. Ondertussen is het duidelijk dat tussen 1984-2006 ongeveer 2.400 arbeiders aan chroom VI zijn blootgesteld.

Snells is verheugd dat een onafhankelijke onderzoekscommissie heeft kunnen infiltreren in het bolwerk van het ministerie van Defensie. 'Ze konden dit enorme schandaal niet verdoezelen. Het is schokkend en schokkend dat werknemers aan kanker lijden. Het ministerie van Defensie was zich bewust van de gevaren. Een financiële vergoeding kan nooit schade aan de gezondheid vergoeden. Er zijn ook mensen die niet tot een definitieve oplossing komen. Het is heel moeilijk. Veel mensen hebben aangifte gedaan.

Tijdens dit grootschalige onderzoek was er opnieuw een schandaal losgebarsten. In het Zuid-Nederlandse Tilburg werden in 2016 zo'n 800 mensen blootgesteld aan chroom VI terwijl ze werkten aan een plan om tussen 2004 en 2011 weer aan het werk te gaan voor een WW-uitkering. In een loods waar het rollend materieel van de Nederlandse Spoorwegen (NS ) en het Spoorwegmuseum moest worden opgeknapt onder dreigende en barre omstandigheden, zonder veiligheidsuitrusting, werden ze in paniek ingehuurd om hun voordelen te verliezen.

“Hier is meteen een onafhankelijke onderzoekscommissie ingesteld”, zegt Marion Shopman, bestuurslid en directeur van de FNV-dienst voor beroepsziekten. In 2017 leidde hij de afdeling Gezondheid, Veiligheid en Arbeidsomstandigheden (ETUI) van de Europese Unie. “Vanuit mijn ervaring bij de Arbodienst weet ik wat belangrijk is: onafhankelijke medische keuringen, gratis toegang tot gezondheidszorg en uiteindelijk geen middel onbeproefd laten om een ​​financiële vergoeding te krijgen voor ziekte en ellende. Ze werden gedwongen de omstandigheden te doorstaan ​​terwijl hun werkgever, de Spoorwegen, zich terdege bewust was van de gevaren.”

Tijdens het onderzoek hebben alle oud-medewerkers direct de medische keuring en een deel van hun zorgverzekering betaald. In 2019 oordeelde een onafhankelijke jury dat de gemeente Tilburg heeft gefaald in haar veiligheidstaak en dat NS zich bewust is van de gevaren. Het wordt aanbevolen dat alle voormalige werknemers € 7.000 betalen, of ze nu ziek zijn of niet. Dit was ter compensatie van het verdriet dat ze tot het einde van het proces hadden ervaren.

Het panel oordeelde ook dat ze een financiële oplossing (5.000 en € 40.000) moeten krijgen terwijl ze in een schuur werken voor een van de ziekten waarvan wetenschappelijk is aangetoond dat ze verband houden met chroom VI (RIVM-lijst).

Als het gaat om blootstelling aan gevaarlijke stoffen springt Nederland van het ene incident naar het andere. Om deze reden hebben recente schandalen geleid tot de overweging van een openbaar compensatiesysteem waarbij werknemers die aan gevaarlijke stoffen zijn blootgesteld een vergoeding ontvangen van de overheid. Dit type oplossing (met een eenmalige uitkering van € 21.000) is al beschikbaar voor asbestpatiënten en werknemers die ziek zijn van organische oplosmiddelen.

Een reactie met de titel Vraag over het onderwerp Ingediend bij de Tweede Kamer. “Het is moeilijk voor Nederlandse slachtoffers om te erkennen dat het hun werk was dat hen ziek maakte”, zegt Shopman. Als directeur van het Bureau Beroepsziekten van de FNV, dat gratis juridisch advies geeft aan vakbondsleden, heeft hij tal van rechtszaken behandeld. “Een gemeenschappelijk compensatiesysteem zal veel mensen van die pijn redden en tegelijkertijd de mogelijkheid van wettelijke aansprakelijkheid openen. Dergelijke praktijken scheppen juridische precedenten die enerzijds essentieel zijn om de status van werknemers te verbeteren en anderzijds werkgevers bewust te maken van de risico's waaraan zij hun werknemers blootstellen.

Als gevolg van het Chroom VI-schandaal is in 2017 de toelaatbare grens in Nederland gesteld op 1 g/m3 (microgram per kubieke meter lucht). Dit is streng ten opzichte van de Europese waarde van 10 g/m3. Wordt in 2025 verlaagd tot 5 g/m3. In 2014 heeft Frankrijk een grenswaarde voor beroepsmatige blootstelling van 1 µg/m3 voor chroom VI aangenomen.

In Europa worden dagelijks ongeveer een miljoen werknemers blootgesteld aan chroom VI. "Werkgevers moeten worden gedwongen hun gevaarlijke producten te registreren en regels voor het overschrijden van de limieten moeten worden gehandhaafd", zegt Wim von Whelan, classifier kwaliteitsbeleid voor de werkgelegenheid voor FNV en lid van de Chromium VI-groep.

De Nederlandse wet vereist dat werkgevers hun kankerverwekkende stoffen elke 10 jaar registreren en banen opsommen die werknemers in gevaar brengen, maar slechts zeven procent van hen doet dat. Wat Van Weelen betreft, is de oplossing duidelijk: “Werkgevers weten door de talrijke 24-uursbezuinigingen dat arbeidsinspecteurs geen testen doen. Ze lachen om deze harde grenzen. Op straffe van een forfaitaire boete moeten we de registratieplicht handhaven en moeten bedrijven hun Risicolijst en Inschatting (RI&E) online indienen bij de Arbeidsanalist. De inspectie kan slechts een vaag beeld hebben van de praktijk en kan alleen controleren of er een database met afdelingsinformatie is. Heel Europa zou over dit soort online bronnen moeten beschikken. Met een enkele klik kun je zien dat op elk moment iemand een vliegtuig of een tank aan het vermalen was en mogelijk is blootgesteld aan kankerverwekkende stoffen.

Dit artikel is vertaald uit het Frans.

“Reisliefhebber. Zeer bescheiden lezer. Ongeneeslijke internetspecialist.”

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Bewaar mijn naam, e-mailadres en site in deze browser voor de volgende keer dat ik een reactie plaats.